28 Nisan 2018 Cumartesi




بیا که قصر امل سخت سست بنیاد است
بیار باده که بنیاد عمر بر باد است
غلام همت آنم که زیر چرخ کبود
ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزاد است
چه گویمت که به میخانه دوش مست وخراب
سروش عالم غیبم چه مژده ها دادست
که ای بلند نظر شاهباز سدره نشین
نشیمن تو نه این کنج محنت آباد است
تو را ز کنگره عرش می زنند صفیر
ندانمت که در این دامگه چه افتاده است
نصیحتی کنمت یاد گیر و در عمل آر
که این حدیث ز پیر طریقتم یاد است
غم جهان مخور و پند من مبر از یاد
که این لطیفه عشقم ز رهروی یادست
رضا به داده بده وز جبین گره بگشای
که بر من و تو در اختیار نگشادست
مجو درستی عهد از جهان سست نهاد
که این عجوز عروس هزار داماد است
نشان عهد و وفا نیست در تبسم گل
بنال بلبل بی دل که جای فریاد است
حسد چه می بری ای سست نظم بر حافظ
قبول خاطر و لطف سخن خدا دادس





gel haydi içok zayıftır.emeller kasrının temeli
şarap getir :rüzgar üstüne kurulmuş ömrün temeli

-----
-----
bir nasihatım var dinle  uygula onu
tarikat pirim bana bunları söylemişti

çekme dünyanın gamını aklından çıkarma nasihatimi
bir yoldaşımdan duymuştum bu aşk latifesini

sana verilene razı ol alnından sil hoşnutsuzluk ifadesini 
senin benim yüzüme açılmış değil seçenek kapısı

karektersiz dünayadan ahde vefa arama 
bu kocakarı bin damadın gelini 

Gülün tebessümünda yok ahit vefa işareti
aşık bülbül  inlemeye bak feryadın zamanı şimdi

şair bozuntusu  neden kıskanırsın hafızı 
Allah vergisidir şiir gücü ile söz  güzelliği


30 Haziran 2017 Cuma



 
غم زمانه خورم یا فراق یار کشم
به طاقتی که ندارم کدام بار کشم

نه قوتی که توانم کناره جستن از او
نه قدرتی که به شوخیش در کنار کشم

نه دست صبر که در آستین عقل برم
نه پای عقل که در دامن قرار کشم

ز دوستان به جفا سیرگشت مردی نیست
جفای دوست زنم گر نه مردوار کشم

چو می‌توان به صبوری کشید جور عدو
چرا صبور نباشم که جور یار کشم

شراب خورده ساقی ز جام صافی وصل
ضرورتست که درد سر خمار کشم
گلی چو روی تو گر در چمن به دست آید
کمینه دیده سعدیش پیش خار کشم

23 Kasım 2013 Cumartesi

mevlana /ey hoş namlı yusuf






ای یوسف خوش نام ما
   حسام الدين سراج


ای یوسف خوش نام ما خوش می‌روی بر بام ما
انا فتحنا الصلا بازآ ز بام از در درآ
ای بحر پرمرجان من والله سبک شد جان من
این جان سرگردان من از گردش این آسیا
ای ساربان با قافله مگذر مرو زین مرحله
اشتر بخوابان هین هله نه از بهر من بهر خدا
نی نی برو مجنون برو خوش در میان خون برو
از چون مگو بی‌چون برو زیرا که جان را نیست جا
گر قالبت در خاک شد جان تو بر افلاک شد
گر خرقه تو چاک شد جان تو را نبود فنا
از سر دل بیرون نه‌ای بنمای رو کایینه‌ای
چون عشق را سرفتنه‌ای پیش تو آید فتنه‌ها
گویی مرا چون می‌روی گستاخ و افزون می‌روی
بنگر که در خون می‌روی آخر نگویی تا کجا
گفتم کز آتش‌های دل بر روی مفرش‌های دل
می غلط در سودای دل تا بحر یفعل ما یشا
هر دم رسولی می‌رسد جان را گریبان می‌کشد
بر دل خیالی می‌دود یعنی به اصل خود بیا
دل از جهان رنگ و بو گشته گریزان سو به سو




10 Kasım 2013 Pazar

ey ateştir senin nesebin

ای عشق از آتش، اصل و نسب داری

دل داده ام بر باد، بر هر چه بادا باد 
مجنون‌تر از لیلی، شیرین‌تر از فرهاد 
ای عشق از آتش، اصل و نسب داری 
از تیره‌ی دودی، از دودمان باد 
آب از تو طوفان شد، خاک از تو خاکستر 
از بوی تو آتش، در جان باد افتاد 
هر قصر بی شیرین، چون بیستون ویران 
هر کوه بی فرهاد، کاهی بدست باد 
هفتاد پشت ما از نسل غم بودند 
ارث پدر ما را، اندوه مادرزاد 
از خاک ما در باد، بوی تو می‌آید 
تنها تو می‌مانی، ما می‌رویم از یاد 
قیصر امین پور

17 Ekim 2013 Perşembe

aşkı kanla yazdılar

                 

حس غريب - احسان خواجه اميري

                                 


بیدارم و می بینمت رویا به رویا
از پیش چشمم میروی د نیا به د نیا

با تو میان آب و آ تش آشتی بود
در آ تش است از رفتنت دریا به دریا

10 Ekim 2013 Perşembe

gazali sadi / شجریان





         این کنسرت "بزرگداشت سعدی" در تابستان 2007 در سالن وزارت کشور در ت




    6 Ekim 2013 Pazar

    قبله عشق/محمد‌ رضا شجریا


    آواز «قبله عشق» در بیات زند (بیات ترک) از آلبوم «در خیال». غزل: سعدی، آواز: محمد‌ رضا شجریان، تار: مجید درخشانی

    درآمد بیات ترک: برخیز تا یکسو نهیم این دلق ازرق فام را/ بر باد قلاشی دهیم این شرک تقوی نام را
    درآمد بیات ترک: هرساعت از نو قبله‌ای بابت پرستی می‌رود/ توحید بر ما عرضه کن تا بشکنیم اصنام را
    گوشهٔ دوگاه، جامه دران: می‌با جوانان خوردنت باری تمنا می‌کند/ تا کودکان در پی فتند این پیر دردآشام را
    داد: غافل مباش ار عاقلی دریاب اگر صاحبدلی/ باشد که نتوان یافتن دیگر چنین ایام را
    ابول: دلبندم آن پیمان گسل منظور چشم آرام دل/ نی نی دلارامش مخوان کز دل ببرد آرام را
    شکسته: دنیا و دین و صبر و عقل از من برفت اندر غمش/ جایی که سلطان خیمه زد غوغا نماند عام را
    جامه دران: باران اشکم می‌رود وز ابرم آتش می‌جهد/ باپختگان گوی این سخن سوزش نباشد خام
    داد فرود: سعدی نصیحت نشنود ور جان در این ره می‌دهد/ صوفی گران جانی ببر ساقی بیار آن جام ر
    Powered by mustafa KuZu