mevlana /ey hoş namlı yusuf

ای یوسف خوش نام ما
   حسام الدين سراج

ای یوسف خوش نام ما خوش می‌روی بر بام ما

انا فتحنا الصلا بازآ ز بام از در درآ

ای بحر پرمرجان من والله سبک شد جان من

این جان سرگردان من از گردش این آسیا

ای ساربان با قافله مگذر مرو زین مرحله

اشتر بخوابان هین هله نه از بهر من بهر خدا

نی نی برو مجنون برو خوش در میان خون برو

از چون مگو بی‌چون برو زیرا که جان را نیست جا

گر قالبت در خاک شد جان تو بر افلاک شد

گر خرقه تو چاک شد جان تو را نبود فنا

از سر دل بیرون نه‌ای بنمای رو کایینه‌ای

چون عشق را سرفتنه‌ای پیش تو آید فتنه‌ها

گویی مرا چون می‌روی گستاخ و افزون می‌روی

بنگر که در خون می‌روی آخر نگویی تا کجا

گفتم کز آتش‌های دل بر روی مفرش‌های دل

می غلط در سودای دل تا بحر یفعل ما یشا

هر دم رسولی می‌رسد جان را گریبان می‌کشد

بر دل خیالی می‌دود یعنی به اصل خود بیا

دل از جهان رنگ و بو گشته گریزان سو به سو

ey ateştir senin nesebin

ای عشق از آتش، اصل و نسب داری

دل داده ام بر باد، بر هر چه بادا باد 
مجنون‌تر از لیلی، شیرین‌تر از فرهاد 
ای عشق از آتش، اصل و نسب داری 
از تیره‌ی دودی، از دودمان باد 
آب از تو طوفان شد، خاک از تو خاکستر 
از بوی تو آتش، در جان باد افتاد 
هر قصر بی شیرین، چون بیستون ویران 
هر کوه بی فرهاد، کاهی بدست باد 
هفتاد پشت ما از نسل غم بودند 
ارث پدر ما را، اندوه مادرزاد 
از خاک ما در باد، بوی تو می‌آید 

تنها تو می‌مانی، ما می‌رویم از یاد 
قیصر امین پور

aşkı kanla yazdılar

                 

حس غريب - احسان خواجه اميري

                                 

» شاعر : افشین یداللهی

» آهنگ ساز : احسان خواجه امیری

» تنظیم : احسان خواجه امیری

بیدارم و می بینمت رویا به رویا
از پیش چشمم میروی د نیا به د نیا

با تو میان آب و آ تش آشتی بود
در آ تش است از رفتنت دریا به دریا

gazali sadi / شجریان

     این کنسرت "بزرگداشت سعدی" در تابستان 2007 در سالن وزارت کشور در ت

قبله عشق/محمد‌ رضا شجریا

آواز «قبله عشق» در بیات زند (بیات ترک) از آلبوم «در خیال». غزل: سعدی، آواز: محمد‌ رضا شجریان، تار: مجید درخشانی

درآمد بیات ترک: برخیز تا یکسو نهیم این دلق ازرق فام را/ بر باد قلاشی دهیم این شرک تقوی نام را
درآمد بیات ترک: هرساعت از نو قبله‌ای بابت پرستی می‌رود/ توحید بر ما عرضه کن تا بشکنیم اصنام را
گوشهٔ دوگاه، جامه دران: می‌با جوانان خوردنت باری تمنا می‌کند/ تا کودکان در پی فتند این پیر دردآشام را
داد: غافل مباش ار عاقلی دریاب اگر صاحبدلی/ باشد که نتوان یافتن دیگر چنین ایام را
ابول: دلبندم آن پیمان گسل منظور چشم آرام دل/ نی نی دلارامش مخوان کز دل ببرد آرام را
شکسته: دنیا و دین و صبر و عقل از من برفت اندر غمش/ جایی که سلطان خیمه زد غوغا نماند عام را
جامه دران: باران اشکم می‌رود وز ابرم آتش می‌جهد/ باپختگان گوی این سخن سوزش نباشد خام
داد فرود: سعدی نصیحت نشنود ور جان در این ره می‌دهد/ صوفی گران جانی ببر ساقی بیار آن جام ر

ey gece/همایون شجریان

تصنیف بسـیار زیبای شب جدایی با صدای همایون شجریان ( از آلبوم شب جدایی - تاریخ انتشار: ۱۷ بهمن‌ماه ۸۹)

آهنگساز: مجید وفادار
کلام : رهی معیری

ای شب جدایی که چون روزم سیاهی ای شب
کن شتابی آخر ز جان من چه خواهی ای شب
نشان زلف دلبری، ز بخت من سیه تری
بلا و غم سراسری، تیره همچون آهی ای شب
کنی به هجر یار من، حدیث روزگار من
بری ز کف قرار من
جانم از غم ، کاهی ای شب

شجریان

در این سرای بی‌ کسی‌، کسی‌ به در نمیزند 
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمیزند
یکی ز شب گرفتگان چراغ بر نمی کند
کسی به کوچه سار شب در سحر نمی زند
نشسته ام در انتظار این غبار بی سوار
دریغ کز شبی چنین سپیده دم نمیزند
گذرگهی است پر ستم که اندرو به غیر غم
یکی صلای آشنا به رهگذرنمی زند
دل خراب من دگر خرابتر نمی شود
که خنجر غمت از این خرابتر نمی زند
چه چشم پاسخ است از این دریچه های بسته ات؟
برو که هیچ کس ندا به گوش کر نمی زند
نه سایه دارم و نه بر بیفکنندم و سزاست
اگرنه بر درخت تر کسی تبر نمی زند
...
امیرهوشنگ ابتهاج
( ه-الف-سایه 

Benden ne görün/فرهاد فخرالدینی

  

   فرهاد فخرالدینی, علیرضا قربانی : اشتیاق
چه بد کردم؟ چه شد؟ از من چه دیدی؟
که ناگه دامن از من درکشیدی
چه افتادت که از من برشکستی؟
چرا یکبارگی از من رمیدی؟
به هر تردامنی رخ می‌نمایی
چرا از دیده‎ی من ناپدیدی؟
تو را گفتم که مشنو گفتِ بدگوی

yağmur/şeceryan

ببار ای بارون ببار
با دلم گریه کن خون ببار
در شبهای تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار
ای بارون

Gurur/Gorur!

نیــازو تــو خــودم کشــتم ، کـــه هـرگز تا نشه پشتم
زدم برچـــهــره ام سیــلی ، کـــه هـرگز وانشه مشتم
من آن خنجر به پهلویـم ، کـــه دردم را نمی گویم
به زیر ضربــه هــای غــم ، نیـوفتــد خم به ابــروم
مــرا اینــگونــه گـرخــواهــی ، دلــت را آشــیانــم کن
مــن آن نشــکــستــنــی هســتــم ، بیـــاو امتحــانـم کن
بیـــاو امتحــانـم کن
مــرا اینــگونــه گـرخــواهــی ، دلــت را آشــیانــم کن
مــن آن نشــکــستــنــی هســتــم ، بیـــاو امتحــانـم کن
بیـــاو امتحــانـم کن
Belimi eğmeyim diye ihtiyaç duygusunu öldürdüm kendimde
Yüzümü tokatla kırmızı tuttum, belli olmasın halım diye
Ben bacağına hançer vurulmuş ama derdini kimseye söylemeyen kişiyim
Kederin darbeleri altında kaşımı kıpırdatmıyorum
Eğer beni böyle istiyorsan gönlünü benim yuvam yap
Ben o kırılmaz kişiyim, istersen gel de dene
İstersen gel de den

incitme kalbimi farsça

نوایی،نوایی،نوایی،نوایی
همه باوفایند
همه باوفایند، تو گل بی وفایی
غمت در نهانخانه دل نشیند
بنازی که لیلی
بنازی که لیلی به محمل نشیند
به دنبال محمل چنان زار گریم
به دنبال محمل چنان زار گریم
که از گریه ام ناقه در گل نشیند
که از گریه ام ناقه در گل نشیند
نوایی،نوایی،نوایی،نوایی
همه باوفایند

hafız gazel/19-314

bensiz gitme/ mevlana

اي فلك بي من مگرد و اي قمر بي من مرو
اي فلك بي من مگرد و اي قمر بي من متاب
اي زمين بي من مرو و اي زمان بي من مرو
بی من مرو بی من مرو
اي يار من اي يار من اي يار بي زنهار من
اي دلبر و دلدار من اي محرم و غمخوار من
ديگرانت عشق مي خوانند و من سلطان عشق
اي تو بالاتر ز وهم اين و آن بي من مرو، بی من مرو
اي عاشقان اي عاشقان آنكس كه بيند روي او
شوريده گردد عقل او آشفته گردد خوي او

• Ey felek, ey evren bensiz dönme, ey kamer (ay) bensiz gitme
  Ey felek bensiz gezme, ey ay bensiz ışıklanma
  Ey yer küresi bensiz gitme, ey zaman bensiz geçme
  Bensiz gitme, bensiz gitme
  Ey yarım ey yarım, ey cesur, korkusuz ve pervasız yarım
  Ey dilberim, ey sevgilim ey mahrem ve derdimi çekenim
  Diğerleri seni aşk hitap ediyorlar ve ben seni aşk sultanı biliyorum
  Ey diğerlerinin hayâlından daha yüksek, bensiz gitme, bensiz gitme
  Ey âşıklar ey âşıklar herkes onun çehresini görürse
  Aklı karışacak, huyu değişecek.

üç kelebek şiiri / mevlana

جملگی در حکم سه پروانه ایم
در جهان عاشقان، افسانه ایم
Hepimiz mum ateşi önündeki üç kelebek gibiyiz
Âşıklar cihanında bir efsaneyiz her birimiz
اولی خود را به شمع نزدیک کرد
گفت: آری من یافتم معنای عشق
İlki ateşe yaklaşmış ve demiş: ben aşkı biliyorum, aşkı anlıyorum
دومی نزدیک شعله بال زد
گفت: حال، من سوختم در سوز عشق
İkincisi ateşin yakınında yavaşça kanat çırpmış ve demiş: aşkın ateşinde yandım
سومی خود داخل آتش فکند
آری آری این بود معنای عشق

kafileden ayrı kalmış bir ateş

آتشی ز کاروان جدا مانده

Kafileden ayrı kalmış, uzak kalmış bir ateş'im
این نشان ز کاروان به جا مانده
Bir ateşim ve kafileden geri kalmış bir belirti

یک جهان شرار تنها 

Bir dünya kıvılcım
مانده در میان صحرا

Çölün ortasında kalmış yapayalnız

به درد خود سوزد

Kendi derdine yanan

به سوز خود سازد

Kendi kaderine bırakılan bir ateş

muhtesip ve sarhoş adam

محتسب مستی به ره دید و گریبانش گرفت
مست گفت ای دوست این پیراهن است افسار نیست
Muhtesip sarhoş birisini yolda gördü ve yakasına yapıştı
Sarhoş dedi "arkadaş bu yular değil, gömlektir"
گفت مستی زان سبب افتان و خیزان میروی
گفت جرمِ راه رفتن نیست ره هموار نیست
Muhtesip) dedi sen sarhoşsun, bu yüzden eğri yürüyorsun
Dedi: yürümekte sorun yok, yol düz değil!

gazel / sadi şirazi

هر كه‌ دلارام‌ ديد از دلش‌ آرام‌ رفت‌/
چشم‌ ندارد خلاص‌ هر كه‌ در اين‌ دام‌ رفت/

ياد تو مي‌رفت‌ و ما عاشق‌ و بي‌دل‌ بديم‌/
پرده‌ برانداختي‌ كار به‌ اتمام‌ رفت/

ماه‌ نتابد به‌ روز چيست‌ كه‌ در خانه‌ تافت‌/
سرو نرويد به‌ بام‌ كيست‌ كه‌ بر بام‌ رفت/

مشعله‌اي‌ بر فروخت‌ پرتو خورشيد عشق‌/
خرمن‌ خاصان‌ بسوخت‌ خانه‌گه‌ عام‌ رفت/

عارف‌ مجموع‌ را در پس‌ ديوار صبر/
طاقت‌ صبرش‌ نبود ننگ‌ شد و نام‌ رفت/

گر به‌ همه‌ عمر خويش‌ با تو برآرم‌ دمي‌/
حاصل‌ عمر آن‌ دم‌ است‌ باقي‌ ايام‌ رفت/

هر كه‌ هوايي‌ نپخت‌ يا به‌ فراقي‌ نسوخت‌/
آخر عمر از جهان‌ چو برود خام‌ رفت/

ما قدم‌ از سر كنيم‌ در طلب‌ دوستان‌/
راه‌ به‌ جايي‌ نبرد هر كه‌ به‌ اقدام‌ رفت/

همت‌ سعدي‌ به‌ عشق‌ ميل‌ نكردي‌ ولي‌/
مي‌ چو فرو شد به‌ كام‌ عقل‌ به‌ ناكام‌ رفت‌ /

Hafız /gazel 94

زان یار دلنوازم شکریست با شکایت
گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت
Şikayetim olsada şükrederim gönül okşayan sevgilime

Aşktan anlayan biriysen ,şu hikayeyi dinle
بی مزد بود و منت هر خدمتی که کردم
یا رب مباد کس را مخدوم بی عنایت
Karşılıksız yaptım hizmeti ,beklemedim minneti

Tanrım ,hizmet etmesin kimse inayetsiz sevgiliye

رندان تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس
گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت
Dudağı susamış rinde su vermiyor kimse

Kadir kıymet bilenler buralardan gitmiş belkide

hicran/muhammed isfehanı

زين گونه ام كه در غم غربت شكيب نيست

گر سر كنم شكايت هجران غريب نيست

جانم بگير و صحبت جانانه ام ببخش

كز جان شكيب هست و ز جانان شكيب نيست

hafız/ gazel 130

سحر بلبل حکایت با صبا کرد

که عشق روی گل با ما چه‌ها کرد
seher vakti bülbül,  sabah meltemine  gülün hikayesini anlattı
"gülün yüzüne olan aşkım bana neler  etti neler!" dedi

از آن رنگ رخم خون در دل افتاد

و از آن گلشن به خارم مبتلا کرد
O yanak rengi yüzünden yüreğim kanamaya başladı.
O gül bahçesi yüzünden dikenler canımı yaktı.

غلام همت آن نازنینم

که کار خیر بی روی و ریا کرد
O nazlı dilberin himmetine kul köleyim
Çünkü ikiyüzlülük etmeden hayırlı bir işte bulundu.

من از بیگانگان دیگر ننالم

که با من هر چه کرد آن آشنا کرد
Artık yabancılar yüzünden yakınmıyorum
Çünkü bana ne ettiyse ,o aşina sevgili etti

گر از سلطان طمع کردم خطا بود

ور از دلبر وفا جستم جفا کرد
Sultandan bir şey  bekledimse ,bu bir hataydı.
Dilberde vefa aradım.ama bana cefa etti.

laleitur / لالۂ طور

      1

                                           شہید ناز او بزم وجود است        
                                            نیاز اندر نہاد ہست و بود است      
                                            نمی بینی کہ از مہر فلک تاب      
                                            بہ سیمای سحر داغ سجود است  
                                                 varlığın bezmi onun nazının şehididir.
                               bütün yaratılmışların tıynetinden ona bir niyaz yükseliyor
                                                 görmüyormusunki  felekleri aydınlatan güneş
                                                  seherin yüzünde bir secde dağıdır   

                                                                          2

دل من روشن از سوز درون است 
جہان بین چشم من از اشک خون است
ز رمز زندگے بیگانہ تر باد
کسی کو عشق را گوید جنون اس

3

بہ باغان باد فروردین دہد عشق
بہ راغان غنچہ چون پروین دہد عشق
شعاع مہر او قلزم شکاف است
بہ ماھے دیدۂ رہ بین دہد عش